YALNIZLIK KORKUTUCU DEĞİLDİR

baş karakterin "Yalnızlık Korkutucu Değildir" başlıklı bir hikayede çiftçi olması:

Kurniawan adında bir çiftçi, büyük şehirlerden uzakta küçük bir köyde yaşıyordu. Hayatı sade ve insanlarla pek fazla iletişimi yoktu. Buna rağmen Kurniawan, sahip olduğu yalnızlığı seviyordu.

Bir gün Kurniawan, kıyı şeridinde bulunan ıssız bir adaya gitmeye karar verdi. Orada huzur ve sakinlik bulmak istiyordu. Ada'ya vardığında, etrafındaki sessizliğe ve doğanın güzelliğine çok rahatladı ve sakinleşti.

Kurniawan her gün adanın etrafında dolaşarak zaman geçiriyordu. Hayranlık uyandıran mağaralar, tenha plajlar ve güzel şelaleler keşfetti. Kurniawan daha önce hiç hissetmediği bir huzur ve mutluluk duygusu yaşadı.

Geceleri Kurniawan gökyüzündeki yıldızları izler ve muhteşem günbatımının güzelliğine hayran kalırdı. Yalnızlığın korkutucu olmadığını fark etti. Aksine, yalnızlık ona gerçek huzuru ve mutluluğu bulmada yardımcı olmuştu.

Ada'da birkaç hafta geçirdikten sonra Kurniawan köyündeki sade hayatına geri döndü. Ancak bu sefer daha sakin ve bahçesini daha odaklanmış bir şekilde işliyordu. Kurniawan aynı zamanda yalnızlığın kaçınılması gereken bir şey değil, aksine hayatta mutluluk ve huzur bulmamıza yardımcı olabilecek bir dost olabileceğini anlamaya başlamıştı.