ตัวละครหลักเป็นชาวนาที่มีชื่อเรื่องว่า "ความเดียวดายไม่ได้น่ากลัว":

ชาวนาชื่อ Kurniawan อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่อยู่ห่างไกลจากเมืองใหญ่ ชีวิตของเขาเรียบง่ายและไม่ได้ติดต่อกับคนอื่นมากนัก แม้กระนั้น Kurniawan ก็รู้สึกมีความสุขกับความโดดเดี่ยวที่เขามี

วันหนึ่ง Kurniawan ตัดสินใจไปยังเกาะร้างแห่งหนึ่งริมชายฝั่ง เขาต้องการหาความสงบและความสงบสุขที่นั่น เมื่อมาถึงเกาะแล้ว Kurniawan รู้สึกสบายใจและสงบมากกับความเงียบสงบและความงามของธรรมชาติที่อยู่รอบตัว

ทุกวัน Kurniawan ใช้เวลาเดินเล่นไปรอบ ๆ เกาะ เขาพบถ้ำที่น่าทึ่ง หาดทรายที่เงียบสงบ และน้ำตกที่สวยงาม Kurniawan รู้สึกถึงความสงบสุขและความสุขที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ในเวลากลางคืน Kurniawan สังเกตดวงดาวบนท้องฟ้าและเพลิดเพลินไปกับความงามของพระอาทิตย์ตกดินอันงดงาม เขาตระหนักว่าความโดดเดี่ยวไม่ได้น่ากลัว ตรงกันข้าม ความโดดเดี่ยวสามารถช่วยเขาค้นพบความสงบและความสุขที่แท้จริง

หลังจากอยู่บนเกาะได้ไม่กี่สัปดาห์ Kurniawan ก็กลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในหมู่บ้านของเขา แต่คราวนี้เขารู้สึกสงบและมุ่งเน้นไปที่การดูแลสวนของเขามากขึ้น Kurniawan เริ่มเข้าใจว่าความโดดเดี่ยวไม่ได้เป็นสิ่งที่ต้องหลีกเลี่ยง แต่สามารถเป็นเพื่อนที่ช่วยเราค้นพบความสุขและความสงบในชีวิต