Główny bohater staje się rolnikiem z tytułem „Samotność nie jest straszna”:

Rolnik o imieniu Kurniawan mieszkał w małej wiosce, daleko od dużego miasta. Jego życie było proste i nie miał zbyt wielu kontaktów z innymi ludźmi. Mimo to Kurniawan czuł się szczęśliwy w swojej samotności.

Pewnego dnia Kurniawan postanowił udać się na bezludną wyspę na brzegu morza. Chciał znaleźć tam spokój i ukojenie. Kiedy dotarł na wyspę, Kurniawan odczuwał wielki komfort i spokój w ciszy i pięknie przyrody, które go otaczały.

Codziennie Kurniawan spędzał czas na spacerach po wyspie. Znalazł niesamowite jaskinie, puste plaże i piękne wodospady. Kurniawan odczuwał spokój i szczęście, których nigdy wcześniej nie doświadczył.

W nocy Kurniawan obserwował gwiazdy na niebie i cieszył się pięknem spektakularnego zachodu słońca. Zrozumiał, że samotność nie jest straszna. Wręcz przeciwnie, samotność może pomóc znaleźć prawdziwy spokój i szczęście.

Po kilku tygodniach na wyspie Kurniawan wrócił do swojego prostego życia we wsi. Ale tym razem czuł się spokojniejszy i bardziej skupiony na uprawie swojego ogrodu. Kurniawan zaczął też rozumieć, że samotność nie jest czymś, czego należy unikać, ale może być przyjacielem, który pomaga nam znaleźć szczęście i spokój w życiu.