de hoofdpersoon wordt een boer met de titel "Alleen is niet eng":

Een boer genaamd Kurniawan woonde in een klein dorp ver weg van de grote stad. Zijn leven was eenvoudig en hij ging niet veel om met andere mensen. Toch was Kurniawan blij met de eenzaamheid die hij had.

Op een dag besloot Kurniawan om naar een afgelegen eiland aan de kust te gaan. Hij wilde daar rust en vrede vinden. Toen hij op het eiland aankwam, voelde Kurniawan zich erg comfortabel en kalm door de stilte en de schoonheid van de natuur om hem heen.

Elke dag bracht Kurniawan door met wandelen op het eiland. Hij ontdekte prachtige grotten, verlaten stranden en prachtige watervallen. Kurniawan voelde een rust en geluk die hij nog nooit eerder had gevoeld.

's Nachts observeerde Kurniawan de sterren aan de hemel en genoot van de spectaculaire zonsondergang. Hij realiseerde zich dat eenzaamheid niet eng was. Integendeel, eenzaamheid kon hem helpen om ware rust en geluk te vinden.

Na een paar weken op het eiland keerde Kurniawan terug naar zijn eenvoudige leven in zijn dorp. Maar deze keer voelde hij zich rustiger en meer gefocust op het verzorgen van zijn tuin. Kurniawan begon ook te begrijpen dat eenzaamheid niet iets is om te vermijden, maar dat het een vriend kan zijn die ons helpt om geluk en rust in het leven te vinden.