ALLEEN ZIJN IS NIET ENG

hoofdpersoon wordt een boer met de titel "Alleens zijn is niet eng":

Een boer genaamd Kurniawan woonde in een klein dorp ver van de grote stad. Zijn leven was eenvoudig en hij ging niet veel om met anderen. Ondanks dat was Kurniawan blij met zijn eenzaamheid.

Op een dag besloot Kurniawan om naar een afgelegen eiland aan de kust te gaan. Hij wilde daar rust en vrede vinden. Toen hij op het eiland aankwam, voelde Kurniawan zich erg comfortabel en kalm bij de stilte en de schoonheid van de natuur om hem heen.

Elke dag bracht Kurniawan door met wandelen over het eiland. Hij ontdekte prachtige grotten, stille stranden en mooie watervallen. Kurniawan ervoer een vrede en geluk die hij nog nooit eerder had gevoeld.

´s Avonds observeerde Kurniawan de sterren aan de hemel en genoot hij van de spectaculaire zonsondergang. Hij realiseerde zich dat eenzaamheid niet eng was. Integendeel, eenzaamheid kon hem helpen om ware vrede en geluk te vinden.

Na een paar weken op het eiland keerde Kurniawan terug naar zijn eenvoudige leven in zijn dorp. Maar deze keer voelde hij zich rustiger en geconcentreerder bij het verzorgen van zijn tuin. Kurniawan begon ook te begrijpen dat eenzaamheid niet iets is om te vermijden, maar dat het een vriend kan zijn die ons helpt om geluk en vrede in het leven te vinden.